Wie is Marius Hennevanger

Marius Hennevanger

natuurfotograaf

Homepage

Over mij

Ik ben in 1955 geboren in Rotterdam en als kind had ik al veel interesse in de natuur. Vogelen werd mijn hobby en als 16 jarige kocht ik mijn eerste spiegelreflex camera. Het werd een Canon FTb. Naast de 50 mm lens schafte ik een 100-200 mm telezoomlens aan. Daarmee probeerde ik o.a.. velduilen in de Alblasserwaard en de Flevopolder mee vast te leggen. Mijn grote voorbeeld was Fred F. Hazelhoff. Zijn boeken Leven in Vrijheid en Dierenrijk Nederland ( grotendeels in zwart-wit ) heb ik verslonden en vele malen geraadpleegd.
Fotografie was de andere grote hobby en ik besloot hiermee mijn brood te gaan verdienen. Ik volgde eind jaren 70 in Den Haag de School voor Fotografie en na het behalen van het diploma begon ik in Driebergen een fotozaak.

Op natuurgebied kwamen nieuwe leermeesters. Mensen als Fritz Polking en Arthur Morris. Kleurendia's waren de standaard. De beelden werden minder statisch omdat er relatief lichte en lichtsterke teleobjectieven beschikbaar waren.

In 2006 besloot ik om mijn fotozaak te verkopen en nu kreeg ik de tijd om me volledig bezig te gaan houden met mijn andere hobby's, de natuur en natuurfoto's.

Inmiddels heeft de digitale camera het voortouw genomen. De mogelijkheden hiervan zijn haast onbeperkt. We kunnen nu per opname de ISO en kleurtemperatuur bepalen. Films waren ( zowel belicht als onbelicht) uiterst kwetsbaar, die tijd is voorbij. Op een geheugenkaart passen vele honderden opnames en zo'n kaart is nagenoeg onverwoestbaar. Goed we zijn verplicht om een computer aan te schaffen maar we kunnen sowieso niet meer zonder zo'n ding. Als buiten het licht weg is kunnen we gaan nabewerken en zie hier het grootste voordeel van het digitale bestand. Belichting, kleur en contrast kunnen we nu achteraf naar onze hand zetten. Gebleven is dat je de beste start maakt met een optimale belichte opname. Goed dus als je weet hoe je de automatische belichtingsmeter in je camera moet corrigeren in de richting van de optimale belichting.
Oneffenheden kunnen we wegpoetsen, storende elementen verwijderen we uit beeld en een missend vleugelpuntje kan desnoods weer aangeplakt worden. Dat brengt dan wel het risico met zich mee dat als je jezelf niet goed in de hand houd je foto's steriel worden en ze kunnen zelfs los komen te staan van de realiteit. Wees dus voorzichtig hoe ver je gaat in je nabewerking.